Γράφει η Νίκη Γιαννακοπούλου Βιολόγος του φροντιστηρίου <<Επιλογή Γνώσης>>.
Η Βιολογία- η Επιστήμη δηλαδή που αφορά στη μελέτη των Φαινομένων και Διαδικασιών της Ζωής- είναι ένα από τα πιο σημαντικά κι ενδιαφέροντα μαθήματα που διδάσκεται κάθε μαθητής κατά την διάρκεια της σχολικής του ζωής κι ειδικότερα στη Γ’ Λυκείου, για όσους ακολουθούν την Κατεύθυνση των Επιστημών Υγείας και Ζωής. Είναι μάλιστα, ως κι η Επιστήμη των Η/Υ, απ’τις πιο ραγδαία αναπτυσσόμενες Επιστήμες σήμερα. Ωστόσο, για να κατορθώσει ο κάθε μαθητής να ανακαλύψει τη μαγεία του εν λόγω μαθήματος και να μυηθεί στην ουσία του, θα πρέπει να είναι σε θέση να κατανοεί και να εμβαθύνει στις πληροφορίες που προσφέρουν τα σχολικά εγχειρίδια(και δη αυτό της Γ’ Λυκείου).
Είναι, λοιπόν, απαραίτητο δίπλα σε κάθε μαθητή να υπάρχει ο κατάλληλος Άνθρωπος – Δάσκαλος- Καθηγητής Βιολογίας, ώστε να βοηθήσει (το μαθητή) στην προσπάθεια αυτή. Ένας Βιολόγος με εντυπωσιακές γνώσεις, καταπληκτική μεταδοτικότητα, πάθος για το μάθημα και τη διδασκαλία του, μεθοδικότητα, οργάνωση, επιμονή, υπομονή, χάρισμα στο να κατορθώνει να μάθει στον κάθε μαθητή πώς να μαθαίνει, ώστε να είναι αποδοτικό το διάβασμά του και μέσα από το όλο ταξίδι να ανακαλύψει τον προσωπικό του τρόπο μελέτης, οπότε το διάβασμα να γίνει και ευχάριστο.
Ένας Καθηγητής που θα διακατέχεται από πνεύμα δημοκρατικό, διαδραστικό, συνεργατικό κι απόλυτου σεβασμού της Ανθρώπινης αξιοπρέπειας, με σκοπό την ολόπλευρη κι ισόρροπη ανάπτυξη και λειτουργική ένταξη των μαθητών, παρά τις όποιες διαφορές στην επίδοση, την κοινωνική τάξη και το πολιτισμικό επίπεδο. Επιπρόσθετα, ο Καθηγητής της Βιολογίας οφείλει να καλλιεργεί συζήτηση κι ουσιαστικό διάλογο με τους μαθητές του, σε ένα πλαίσιο αποδοχής/ενθάρρυνσης και συμφιλίωσης με το ενδεχόμενο του λάθους.
Σημαντική, επίσης, η δημιουργία ευχάριστου μαθησιακού περιβάλλοντος στην τάξη, παρακινώντας το ενδιαφέρον των μαθητών μέσω της διδακτικής έκπληξης, της απορίας και του θαυμασμού, ώστε να αποφεύγεται η ανία/μονοτονία/πλήξη/κόπωση, που αναγκαστικά κι αναπόφευκτα οδηγούν στη διάσπαση της προσοχής, στην παραίτηση και -φευ!- στην εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας.
Εν κατακλείδι, από το κινέζικο:”το ακούω και το ξεχνώ, το βλέπω και το θυμάμαι, το κάνω και το καταλαβαίνω”, μέχρι το ρητό που αποδίδεται στον Benjamin Franklin: “Tell me and I forget, teach me and I maybe remember, involve me and I learn”, αναδεικνύεται η σημασία και η ανάγκη της λεγόμενης Βιωματικής Εκπαιδευτικής Μεθοδολογίας, μέσω λ.χ. συγκέντρωσης υλικού (σχετικού με το διδασκόμενο αντικείμενο) από τον Τύπο, ερευνών σε αρχεία και βιβλιοθήκες, προβολής videos/ταινιών μικρού μήκους σχετικών με το μάθημα ως αφορμή για συζήτηση, οργάνωση επιχειρημάτων για υποστήριξη/τροποποίηση ή και απόρριψη μιας άποψης, συσχετισμό προτάσεων, αντιπαραβολη απόψεων και γόνιμο προβληματισμό.
Έτσι, η Βιολογία θα αποκτήσει το ειδικό βάρος που της αρμόζει σε μια σύγχρονη κοινωνία, αφού θα επαίρεται για τη συμβολή της στην καλλιέργεια επιστημονικά καταρτισμένων πολιτών, πολιτών με κριτική/ συνδυαστική και δημιουργική σκέψη. Πέρα, άρα, από τον βιολογικό εγγραματισμό, η σωστή Εκπαίδευση στην Επιστήμη της Βιολογίας, θα διαμορφώσει ενεργούς πολίτες, με ηθικές αξίες σχετικά με τη Ζωή, την Υγεία, το Περιβάλλον και την Αειφορική Ανάπτυξη.
Νίκη Γιαννακοπούλου Βιολόγος του φροντιστηρίου <<Επιλογή Γνώσης>>